Protez ameliyatlarında üç konu çok önemlidir. İyi bir el, yani iyi bir cerrah, iyi bir ameliyathane ve iyi bir protez. Bu üçü olduğu takdirde başarı oranı yüzde doksan sekiz, doksan dokuzlardadır. Çok büyük bir oran. Ama yüzde yüz değil. Niye yüzde yüz değil? Hiçbir tıbbi girişim yüzde yüz değildir. Ve de eğer birisi size yüzde yüz diyorsa da bu doğru değildir. Neden değil. Ne riskler var? Bir numaralı risk enfeksiyondur. Enfeksiyon protezde ve etrafında bir iltihap oluşması demektir. Iltihabın ııı temel olarak ikiye ayırmamız mümkündür. Bir erken dönem ikincisi geç dönem. Erken dönem enfeksiyonunda iki tane nedeni vardır. En sık görüleni ameliyat ortamından kapılan enfeksiyonlardır. bu enfeksiyon olmasın diye özel lamina dediğimiz özel bir ameliyathane sistemi kullanılması ve de üst düzey ortopedi merkezlerinde uygulandığı gibi astronota benzer bir kıyafetle yapılması gerekir. Bu enfeksiyon oranı çok ciddi olarak düşürür. Erken enfeksiyonlarda ikinci kaynak vücudun kendisinde bulunan mikropların kana karışarak protez bölgesine gitmesidir. Bu olmasın diye de ameliyat öncesinde mutlaka burundan idrardan kültür alınıp zararlı mikropların olup olmadığının anlaşılması varsa da tedavisi gerekir. Bir de geç enfeksiyon dediğimiz bir durum vardır ki bu büyük bir şanssızlıktır. on yıl sonra, yirmi yıl sonra vücuttaki herhangi bir enfeksiyon kana karışıp gidip protez etrafına yerleşebilir. Ki bunda da aslında hiç kimsenin suçu yoktur. ikinci risk vücudun protezi reddetmesi denen risk. Aslında bu teorik olarak bulunan bir risktir. Neredeyse sıfırdır. Ancak şiddetli metal alerjisi olan kişilerde yani saat, yüzük, küpe takamayan insanlarda bir alerj yapılması protezi yapan içeriğindeki metallerin testlerinin yapılması, bunlar da alerji varsa da bunu içermeyen protezler kullanılması gerekir. Fakat bunlar binde birdir. Bir üçüncü risk toplar damarlarda kan pıhtılaşıp bu pıhtının akciğere gitmesi riskidir. Bunu emboli denir. Ölümcül de olabilir. Fakat ben yılda çok büyük sayıda protez yapmama rağmen bugüne kadar hiçbir hastamı kaybetmedim. Yine bizim on yıllık istatistiklerimizde enfeksiyon oranı da binde birler seviyesinde. Yani belli önlemler alınırsa engellenebilen durumlardır. Son riskte kalçanın yerinden çıkması riskidir. Bu büyük olasılıkla teknik hatalardan meydana gelebileceği gibi bazen hiç nedenini bilmediğimiz biçimde de oluşabilir. Bu olmasın diye hastaya belirli hareket kısıtlılıkları verilir. bunlar yapılmadan teknik hata olmadan çıkma riskleri de yine binde birlerle ikilerle ölçülebilir. Aslında risk grubu da teknik hatalardır. iyi cerrahlarda çok sayıda yapan cerrahlarda neredeyse olmaz gibi gözükse de insan olan yerde hata olabilir. Yine de onu hani binde birlerin altında olmakla birlikte göz önünde tutmakta fayda var. Tabii yeterince deneyimi olmayan cerrahi kliniklerinde bu risk çok çok artabilir.